مطالعه فراوانی آنتی بادی ضد ویروس دیستمپر در سگ‌های روستایی غیر واکسینه حاشیه جنوبی دریای خزر

زمینه مطالعه:‌ ‌طی سال‌های اخیر مرگ و میر‌های دسته جمعی در جمعیت فک‌های دریای خزر رخ داده و پاتوژن اصلی شناخته شده در این مرگ و میرها ویروس دیستمپر سگ‌ها (CDV) شناخته شد. علیرغم تکرار این پدیده و حضور تعداد بسیار زیاد لاشه فک‌های تلف شده در نواحی ساحلی کشورهای دریای خزر، اطلاعات زیادی در خصوص نقش اپیدمیولوژیک این حیوان در بقاء ویروس  دیستمپر سگ‌ها در مناطق ساحلی وجود ندارد. هدف:‌ ‌هدف از انجام این مطالعه فراوانی نسبی سگ‌های با تیتر مثبت آنتی بادی ضد ویروس دیستمپر، در سگ‌های غیر واکسینه روستایی حاشیه ساحلی جنوب شرق دریای خزر، بود. روش کار: طی مدت 2 سال (1389 - 1387) نمونه‌های سرم،  بصورت تصادفی از سگ‌های روستایی (185 قلاده) جمع آوری شد. نتایج:‌ ‌میزان فراوانی نسبی سگ‌های با تیتر مثبت آنتی بادی ضد ویروس دیستمپر، رقت سرمی بالاتر از 32/1،  در سرم سگ‌های این ناحیه 6/55( %103 سرم از 185 سرم) بود ‌(‌61-47‌95: CI%‌ )در این مطالعه تفاوتی از نظر میزان فراوانی نسبی سگ‌های با تیتر مثبت آنتی بادی بین جنس نر و ماده و سنین مختلف مشاهده نشد. همچنین بیشترین میزان فراوانی نسبی سگ‌های با تیتر مثبت، در فصل زمستان بود. نتیجه گیری نهایی:‌ ‌این نتایج  بیانگر حضور ویروس در ناحیه بوده و همچنین حاکی از این است  که سگ‌های ناحیه در گذشته در معرض ویروس قرار گرفته‌اند. این احتمال وجود دارد که درصد بالای تیتر مثبت آنتی بادی در سگ‌های روستایی ناحیه ناشی از تماس با لاشه فک‌های تلف شده بر اثر دیستمپر باشد. جمعیت بالای سگ‌های روستایی در این ناحیه جهت حفظ ویروس در مناطق روستایی کافی بوده و نتایج تحقیق حاکی از آن است که سگ‌های روستایی می‌توانند به عنوان مخزن بیماری دیستمپر برای سگ‌های شهری و گوشتخواران وحشی ناحیه مطرح باشند. ‌ ‌